Kjære, alt ditt som du viser meg no,
-så utenkt som mangt av det er –
kan det vel hende eg ikke forsto
om ikkje du var meg så kjær.
Eg stansa vel uviss, utan svar,
som framfor eit ukjent land,
om ikkje min kjærleik til deg var
for meg som ei lykt i mi hand.
Den lyser meg fram, så eg kan gå inn
og gjere meg kjend i kvar krok.
Det er ikkje sant at kjærleik gjer blind.
Kjærleik gjer klok.
( Halldis Moren Vesaas)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar